Özet
Örgütlenme, toplu pazarlık ve grev haklarını kapsayan çalışanların toplu hakları konusu Avrupa Birliği Hukuku içinde en tartışmalı alanlardan biridir. Birlik organlarının bu konuda bağlayıcı düzenleme yapma yetkisinin olmaması (Roma Ant. Md.137) ve Avrupa Birliği Hukuku’nun dayandığı pek çok belgede bu haklara yer veriliyor olması tartışmanın çıkış noktasını oluşturmaktadır. Çalışmada sosyal politika açısından toplu hakların ne anlama geldiği belirtildikten sonra, Avrupa Birliği’nin kurucu antlaşma ve belgelerinde ve Topluluk hukukuna dahil ettiği BM, ILO ve Avrupa Konseyi belgelerinde yer alan toplu haklara ilişkin düzenlemelere yer verilerek AB hukukunda toplu hakların yerine ilişkin tartışmalar ve müzakere sürecinde toplu haklar alanında Türkiye-AB uyum süreci değerlendirilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler: Avrupa Birliği, sendikal haklar, toplu pazarlık, grev, Türkiye

Abstract
The issue of collective rights which covers the rights of organising, collective bargaining and strike is one of the contentious subjects in the EU legislation. The facts that the union organs don't have the authority to enact obligatory regulations and many documents on which the EU legislation based include these rights are the emerging points of the debate. In this study, after stating the meaning of collective rights in regards of social policy, the debates about the position of collective rights in the EU legislation and the harmonization process of Turkey to the union in terms of collective rights will be explained by discussing the arrangements on collective rights in UN, ILO and EU Council documents which EU included in founding agreements and documents.

Keywords: Eurpean Union, union rights, collective bargaining, strike, Turkey