Özet

Günümüzde işsizlik yaygınlaşan ve pek çok bireyin kariyerinde karşılaşması olası olarak görülen bir süreçtir. Çok sayıda fiziksel ve psikolojik etkileri olduğu kabul edilen işsizlik sürecine karşı bireyler farklı baş edebilme yöntemleri geliştirmektedirler. Geliştirilen yöntemlerden birisi de işsizliğin normalleştirilmesidir. Çalışma özelinde işsizliğin normalleştirilmesine odaklanılmış ve katılımcıların iyi oluş algıları göz önünde bulundurularak yöntemin uygulanış tercihlerinin detaylı analizi hedeflenmiştir. Ankara’da ikamet eden 434 işsiz bireyin örneklemini oluşturduğu çalışmada, anket uygulanmış; iyi oluş değerlerine göre yapılan sınıflandırma temel alınarak işsizliğin normalleştirilmesi verileri analiz edilmiştir. İşsizliğin normalleştirilmesi ölçeğini literatüre kazandıran çalışma sonucunda yüksek iyi oluş ve düşük iyi oluş gruplarındaki işsiz bireylerin yöntemin uygulanmasındaki benzerlikleri ve farklılıkları ortaya konmuştur. Bu bağlamda iyi oluş algıları yüksek olan bireylerde işsizlik sürecinin daha olağan karşılandığı ve olumlu açıdan da değerlendirilebileceği tespit edilmiştir. Düşük iyi oluş grubunda işsizliğin normalleştirilmesi olumsuz algıların gelişmesi ile sürmektedir. İki grup içinde işsizliğin kişisel gerekçeler ve çevresel normlar ile ilişkilendirilmesi tercihleri yaygındır. Ayrıca bireylerin iyi oluş algılarına göre demografik ve mesleki profilleri tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: İşsizlik, İşsizlik ile Başedebilme, İşsizliğin Normalleştirilmesi, İyi Oluş

Abstract

Nowadays, unemployment is a process that has become widespread and perceived to be likely encountered by many individuals in their careers. Individuals develop different coping methods against unemployment, which is acknowledged to have many physical and psychological effects. One of those methods is unemployment normalization. This study focuses on the normalization of unemployment, and considering the well-being perceptions of participants it was aimed to analyze in detail their application preferences of the method. A questionnaire was applied to a sample of 434 unemployed people residing in Ankara; and based on the classification according to well-being values, unemployment normalization data were analyzed. This study, which adopts the unemployment normalization scale to the literature; reveals the similarities and differences of normalization of unemployed individuals between two groups, one of which consists of participants with high level of well-being and the other that consists participants with low level of well-being.  In this context, it has been determined that the unemployment process is considered more usual by individuals with high well-being perceptions and can be evaluated in a positive way. The normalization of unemployment for the low well-being group progress with the development of negative perceptions. For both groups, it is common to associate unemployment with personal reasons and environmental norms. In addition, demographic and occupational profiles of individuals were determined according to their well-being perceptions.

Keywords: Unemployment, Coping with Unemployment, Normalization of Unemployment, Well-Being