Özet:

Bu araştırmanın amacı İşe İlişkin Duygusal İyilik hali, İşe İlişkin Kısıtlar ve İşten Ayrılma Niyeti arasındaki ilişkileri incelemektir. Araştırma, bir kamu kurumunda çalışan toplam 154 kişiyle yürütülmüştür. 24-59 yaş arasında değişen katılımcıların yaş ortalaması 41.40 ± 9.71 olarak bulunmuştur. Veriler, “İşe ilişkin iyilik algısı ölçeği”, “işe ilişkin kısıtlar ölçeği” ve “İşten Ayrılma Niyeti ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Pearson Korelasyon Analiziyle İşe İlişkin Kısıtlar, İşten Ayrılma Niyeti ve İşe İlişkin Duygusal İyilik Hali alt boyutları arasındaki ilişkiler incelenmiştir. İşe İlişkin Kısıtlar ve işe ilişkin duygusal iyilik halinin işten ayrılma niyeti üzerindeki açıklayıcı etkisi Yapısal Eşitlik Modeliyle araştırılmıştır. Verilerin analizi SPSS 22 ve AMOS 22 programıyla gerçekleştirilmiştir. Pearson Korelasyon Analizinden elde edilen sonuçlar, İşe İlişkin Kısıtlar ve İşe İlişkin İyilik hali’nin alt boyutları arasında negatif, işten ayrılma niyeti ve İşe İlişkin Kısıtlar arasında pozitif ilişkilerin bulunduğunu göstermiştir. Öte yandan işten ayrılma niyeti ve İşe İlişkin İyilik hali’nin alt boyutları arasında herhangi bir ilişki tespit edilememiştir. Yapısal eşitlik modeline göre İşe İlişkin Kısıtlar’ın, kişilerin İşe İlişkin İyilik hali’ni negatif yönde, İşe İlişkin İyilik hali’nin de İşten Ayrılma Niyeti’ni negatif biçimde açıkladığını ortaya koymaktadır. Yapısal eşitlik modelinden elde edilen sonuçlara göre İşe İlişkin Kısıtlar, İşe İlişkin İyilik hali’nin toplam varyansının %45’ini açıklamaktadır. İşe İlişkin İyilik hali ise İşten Ayrılma Niyeti toplam varyansının %40’ını açıklamaktadır.

Anahtar Kelimeler: İşe İlişkin İyilik Hali, İşten Ayrılma Niyeti, İşe İlişkin Kısıtlar, Yapısal Eşitlik Modeli

Abstract:

The purpose of this study is to examine the relationships between Job-Related Affective Well-Being, Organizational Constraints and Intention to Leave. The study was conducted with 154 people working in a public institution. The mean age of the participants between the ages of 24-59 was found to be 41.40 ± 9.71. The data were collected through Job-Related Affective Well-Being Scale-JAWS, Organizational Constraints Scale and Intention to Leave SScale It was examined the relationship between variables with Pearson Correlation Analysis. The explanatory effect of the Organizational Constraints and Job-Related Affective Well-Being on the intention to leave was investigated with the Structural Equation Model. Data were analyzed with SPSS 22 and AMOS 22 programs. The results obtained from pearson correlation analysis showed that there were negative relationships between the organizational constraints and the sub-dimensions of the job-related affective well-being and positive relationships between the intention to leave and organizational constraints. On the other hand, no relation was found between the intention to leave and the sub-dimensions of the job-related affective well-being. According to the structural equation model, it shows that the organizational constraints is negatively explained the job-related affective well-being. It also reveals that the job-related affective well-being explains the intention to leave negatively. According to the results obtained from the structural equation model, the organizational constraints explain 45% of the total variance of the job-related affective well-being, the job-related affective well-being explain 40% of the total variance of the intention to leave.

Keywords: Job-Related Affective Well-Being, Organizational Constraints, Intention to Leave, Structural Equation Model.