Özet
2000 yılından başlayarak Türkiye emek piyasası hızlı bir yapısal dönüşüm yaşamıştır. Özelikle 2001-2007 yılları arasında toplam istihdam içinde tarım sektöründen hizmetler sektörüne önceki yıllardan çok daha hızlı bir geçiş gerçekleşmiştir. Yapısal dönüşüm sektörel istihdam paylarının değişimi ile sınırlı kalmamış, örneğin kişilerin eğitim düzeyi istihdam edilebilmek için giderek artan bir öneme sahip olmuştur. Yaşanan yapısal dönüşümle birlikte Türkiye`de yarı zamanlı istihdam, eksik istihdam, kısmi süreli istihdam gibi tipik olmayan istihdam biçimleri de bir dönüşüm geçirmiştir. Yapılan düzenlemeler ile kayıtdışı istihdamda bir azalma yaşanmış ancak atipik istihdam biçimleri buna koşut olarak artmıştır. Çalışmamızda artan atipik çalışma biçimlerinden biri olan yarı zamanlı istihdam incelenmeye çalışılmıştır. 2004 yılından başlayarak Türkiye İstatistik Kurumu`nun anketlerinde yarı zamanlı çalışma ile ilgili sorulara da yer vermesiyle birlikte yarı zamanlı istihdamın günümüze kadar olan seyri çalışmamızın temel veri setini oluşturmuştur. Çalışmamızda lojistik regresyon modeli kullanılarak yarı zamanlı istihdamı cinsiyet, yaş, medeni durum, eğitim, yaşanılan yer, kayıtlılık, işteki durum, sektör, işyeri büyüklüğü gibi faktörlerin nasıl etkilediği incelenmiştir. Çalışma sonucunda; kadın olmak, genç olmak, boşanmış olmak, daha çok eğitim almak, kırda yaşamak, kayıtsız olmak, kendi hesabına çalışmak, tarım emekçisi olmak, küçük bir işyerinde çalışmak, ekonominin kriz içinde olduğu dönemin hemen ardından gelen dönem içinde bulunmak, yarı zamanlı istihdam edilme olasılığını artıran unsurlar olarak belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Yarı zamanlı istihdam, atipik istihdam, esnek çalışma, Türkiye

Abstract
Beginning with year 2000, the labour market in Turkey has undergone a rapid structural transformation. Especially between the years 2001 and 2007, there was a much more rapid transfer within the aggregate employment from the agricultural sector to the services sector than in the preceding years. Structural transformation was not confined to a change in sectoral employment shares alone. For example, level of education has increasingly become more important in employment. Together with this structural transformation, atypical employment types such as part-time employment, underemployment and fixed-term employment have also undergone a transformation. Due to some regulations, there was a decrease in unregistered employment, but atypical types of employment have increased as well. In this study we have tried to analyze one of the atypical work types, the part-time employment. Since the year 2004, the Turkish Statistical Institute (TÜİK) started to collect data about part-time employment and these data have formed our study's main data set. By using a logistic regression model, we have examined how such factors as sex, age, marital status, level of education, place of living, status of registration, position at work, sector of work and size of enterprise influence part-time employment. The study argues that such factors as being female, young, divorced, better educated or working unregistered, in a small workplace or in the agricultural sector, as well as being employed right after an economic crisis, are elements that increase the probability of one's part-time employment.

Keywords: Part-time employment, atypical employment, flexible work, Turkey

Cilt 25 Sayı 2 için tıklayınız >>